Het zal jullie inmiddels wel duidelijk zijn dat dit land een gebrek heeft aan vrijwel alles. En nee, dan heb ik het niet over een gebrek aan loyaliteit, respect, geduld, liefde of religie. Dan heb ik het over al het andere. Een vuilniswagen, om eens een voorbeeld te noemen. Er komt hier geen vuilniswagen langsrijden om ons afval op te halen en dat is soms best vervelend. De enige die ons afval komt halen is Lamin en die flikkert het gewoon ergens op de grond. Iedereen gooit hier alles gewoon op de grond, dus daarin is hij geen uitzondering. Ik ben daar inmiddels ook geen uitzondering meer in. Overal ligt afval en dat levert echt prachtige ‘stillevens' op! Okee, dat is niet waar. Het is echt gigantisch lelijk. Dat vinden de Gambianen ook, dus daarom bestaat er de welbekende ‘cleaningday' die elke laatste zaterdag van de maand plaatsvindt. De mensen gaan dan massaal de straat op om gezellig afval te verbranden en zo hier en daar een stoepje te vegen. Natuurlijk wel op je elf-achtendertigste, maar het idee is leuk.

Nu jullie het systeem kennen, nemen jullie het mij vast niet kwalijk dat ik al mijn zooi over een muurtje smijt. Uiteraard met een elegante boog. Soms minder elegant, maar dat ligt dan aan mijn gemoedstoestand. Enfin, ik gooi mijn afval dus over het muurtje. Zo ook mijn tandenborstel. Want ik las in een opgestuurd tijdschrift dat het tijd was voor een lenteschoonmaak. Het is hier dan weliswaar geen lente, maar een grote schoonmaak is nooit verkeerd. Dus ook mijn tandenborstel moest eraan geloven. Hop, over het muurtje.

Toen ik net naar buiten liep, zag ik dat Mustafa zijn tanden aan het poetsen was. Tandenborstels winnen hier steeds meer populariteit, maar echt een hot-item is het nog niet. Ik was dan ook lichtelijk verbaasd. Toen ik iets beter keek, zag ik dat het de tandenborstel was die ik vorige week over het muurtje heb gegooid. Leuk om te zien dat mijn tandenborstel een tweede leven heeft gekregen. En leuk om te zien dat Mustafa oprecht blij is met een tandenborstel die hij heeft gevonden achter mijn muurtje.

Ik heb helaas geen visuele ondersteuning bij dit verhaal. Maar als je de foto van Mustafa bekijkt en de mango verwisselt voor een tandenborstel, kun je op eigen kracht een visueel beeld nabootsen.

Inderdaad, weer een verhaal zonder hoofdgedachte. Graag gedaan.

Isatou Jallow