Inmiddels heb ik een winkel ontdekt met westerse kleding, dus in de toekomst hoef ik jullie niet meer te vervelen met verhalen van dit niveau. De ontdekking van deze winkel is fantastisch, maar dat betekend niet dat ik mijn misstappen uit het verleden terug kan draaien. Daarom plaats ik dit verhaal alsnog. En binnenkort komt er een verhaal over afgelopen weekend, maar op dit moment is mijn inspiratie ver te zoeken. De foto's zijn alvast te bewonderen, dat lijkt me beter voor iedereen.

Wanhoop
Vandaag heb ik een belachelijke aankoop gedaan. Ik weet dat grotendeel van mijn aankopen belachelijk is, maar toch is de aankoop van vandaag noemenswaardig. Ik heb gehandeld uit impulsiviteit en dit allesoverheersende gevoel kwam voort uit een innerlijke oerdrift. Een aantal maanden terug was ik er nog sterk van overtuigd dat deze lichamelijke - en geestelijke basisbehoefte niet zo overheersend was. Toch werd ik vandaag rond de namiddag overspoeld met een groot verlangen, het welbekende gevoel waarmee ik in Nederland ook dagelijks geconfronteerd word.
Mijn lichaam schreeuwde dat hij geld uit wilde geven, ik moest en zal mijn ziel strelen door kleren te kopen. Ik weet dat het van groot belang is om goed naar je eigen lichaam te luisteren, dus ik vertrok naar de markt. Natuurlijk wist ik diep van binnen al dat ik niet zou bereiken wat ik wilde, winkelen is hier namelijk niet mogelijk. Geen zomercollectie, geen uitverkoop, geen voorjaarskorting, geen mode, niks. Tussen de rottende vis en halfrijpe tomaten vind je hooguit twee kraampjes die een kledingstuk aanbieden; tweedehands, verwassen en vooral heel lelijk. Je kunt je voorstellen dat mijn wanhoop groot was, want alles in mij schreeuwde om een nieuwe aankoop. Ik baande me een weg door de drukke straten van de markt, terwijl de kans tot slagen met de minuut kleiner werd. Maar toen was daar het moment waarop ik mijn oog liet vallen op een prachtig exemplaar. Althans, dat dacht ik toen. Ik was niet toerekeningsvatbaar, dus mijn mening over dit exemplaar was niet helemaal op de realiteit gebaseerd. Stiekem wist ik dat donders goed, dus onbewust bedacht ik andere redenen om deze aankoop te kunnen voltooien. Ik besloot dat deze aankoop heel praktisch zou zijn, omdat de structuur enigszins elastisch was. Ik weet niet meer waarom ik een elastische broek als praktisch aanschouwde, want ik heb geen elastische broek nodig. Daarnaast heb ik in mijn hele leven nog nooit een kledingstuk gekocht omdat hij ‘praktisch' was, want dat vind ik geen reden om een kledingstuk te kopen. Toch gebeurde dit allemaal echt. Ja, ik heb een elastische broek gekocht, omdat hij praktisch was. Ik heb een lichtgele, elastische broek gekocht. Een broek die tot boven mijn navel komt en mijn kont allemachtig laat lijken, door het ontbreken van de kontzakken. Het is allemaal waar en ik was er zelf bij. Ik heb mezelf een aantal uur laten geloven dat het een goede aankoop was, maar ik zie de waarheid nu onder ogen. Toch ga ik er het beste van maken. Ik ga hem dusdanig dragen dat het leuk is. Ik kan het, ik geloof erin.

Met vriendelijk groet,

Isatou Jallow