Bamba nodigde ons uit om met hem mee te gaan naar het strand in Serekunda. Hij verkoopt verse vruchten op het strand en dat wilde hij ons graag laten zien. We konden hem helpen, zonnen en zwemmen. Dat laat ik me geen twee keer zeggen, ik ben hier immers om te genieten!

Liften ging vandaag iets lastiger, gezien we met meerdere personen waren. Maar na een paar minuten stopte er een busje en volgens Gambiaanse begrippen was er precies plek voor vijf mensen. Als je een kind op schoot zet geld dat immers niet als een plaats, ook al is dat kind al dertien. Ik was gezegend met een zitplaats achter een zwetende vrouw die zojuist een voorraad vis had ingeslagen, dus mijn dag kon niet meer stuk! Lotte was nog gelukkiger dan ik, want zij kon haar hoofd niet uit het raam steken.

Bamba verkoopt dus juice. Hoewel hij eigenlijk niks verkoopt. Ze zitten met z'n allen onder een palmboom, drinken zwarte thee uit een pruttelend kannetje op een kolenbrander en lopen van hot naar her. Ik weet eigenlijk niet wat ze doen en ik vraag me af of ze het zelf wel weten. Maar dat is ook geen essentieel gegeven als genieten het hoogste goed is.

Op het strand merk je veel van de Jamaicaanse invloeden in The Gambia. Er klinkt Reggae uit vele boxen en jongen dragen petjes die Bob Marley ook prefereerde. Ja jongens, het goede leven!

Ik zal niet teveel in detail treden over de gebeurtenissen op het strand, omdat het verhaal dan te mooi gaat worden. Jaloezie is een emotie die ik niet graag oproep, dus ik volg mijn intuïtie en stop.

Liefs,

Isatou Jallow