De introductieweek
Deze eerste week zit vol met uitstapjes naar stageplekken en toeristische plekjes. We worden door verscheidene Afrikanen het hele land doorgereden in een aftandse Jeep, het is fantastisch!
's Ochtends wandelen we eerst het zandpad af, waar we veel lieve kindertjes tegenkomen en typisch Gambiaanse vrouwen spotten. Eenmaal bij de doorgaande weg aangekomen, wachten we op een busje die
ons een lift aanbiedt, terwijl we ondertussen terugzwaaien naar enthousiaste kinderen. Er rijden tal van deze busjes, dus lang hoeven we niet te wachten. Er komt dan een busje aanscheuren die al
toeterend in de berm tot stilstand komt. We worden het busje ingeduwd en nog voordat je zit is het busje alweer op volle snelheid. Als je nu een overvol boemelbusje voor je ziet met loshangende
deuren en een volgeladen dak, dan zit je goed. Net na de veemarkt roepen we iets dat op stop lijkt en niet veel later komt de busje tot stilstand. We worden met dezelfde rotgang het busje weer
uitgezet, drukken het hulpje van de chauffeur 20 Dalasi in zijn hand en vervolgen onze weg naar de universiteit. Dit is een enorm complex, staande op rood zand en bestaande uit vele huisjes en
lokalen. Kriskras door de mensenmenigte en vele pleintjes en gangen komen we dan aan bij een grote hal. Dit is onze verzamelplek, waar we tevens gezamenlijk ontbijten. Terwijl wij rustig op ons
bestelde ontbijtje wachten,komen Ammadou, Abbaboucar en Addamma rustig een uurtje later aankakken. We werken een stokbrood met ei, sla, tomaat en ketchup aar binnen en beginnen circa twee uur later
aan onze planning. Gambia Maybe Time, zogenaamd. We slenteren rustig naar de Jeep, terwijl de zon al lekker op ons huidje brandt. Met voldoende creativiteit passen we exact in de Jeep en vol goede
moed vervolgen we onze rit. We bezoeken overvolle markten, mooie stukjes natuur, toeristen trekpleisters en stageplekken. We worden overal even hartelijk ontvangen, als je even niet oplet behoor je
plotseling tot de familie en beschik je over de beste zitplek des huizes.
Na het ochtendprogramma, dat in Nederland eerder een middagprogramma genoemd zou worden, belandden we meestal in het huis van onze medestudenten. Daar begint Addamma het middageten te bereiden, met
behulp van een paar vriendinnen. Deze taak hebben ze dan een aantal uur later volbracht, maar dan heb je ook wat! Koken als de beste, die kroeskoppen. Terwijl er nog een aantal Gambianen
aanschuiven, krijgen wij allemaal een lepel in onze rechterhand gedrukt. We eten met z'n allen uit een schaal en terwijl de rest zich met volle overgave op de kip stort, concentreer ik mij op de
rijst en cassave. Daarna stappen we weer bij Abbaboucar in de Jeep en brengt hij ons netjes naar huis.
Ik ben me ervan bewust dat dit verhaal totaal niet chronologisch is opgebouwd, maar toch hoop ik jullie hiermee enigszins een indruk te hebben gegeven over mijn Afrikaanse leventje. Het licht valt
uit, dus dit is absoluut het juiste moment om te gaan.
Mangi dem,
Isatou Jallow
Reacties
Reacties
Jij maakt mijn dag weer goed.
Nu kan ik met gerust hart gaan slapen:) Haha.
Doe je best, Isatou Jallow!!
Ha jood, het klinkt allemaal super gaaf maar ook ontzettend beroerd! Wat een familieuitbreiding! Maar goed wat van je te horen, het was al zo stil op de sociale media.. Je Nederlandse pleeggezinnetje hoopt in ieder geval dat je het ontzettend naar je zin hebt.
Heel veel liefs,
Wieke & family
Aah lieve Jody
Ownee, Isatou Jallow!
Toffe naam, hihi! Mooie verhalen, ik heb nu echt een tof beeld bij Gambia. Ik vind het heel knap hoor dat je de Nederlandse luxe 4.5 maand voor dit inwisseld. Ik kijk uit naar de komende verhalen!
eigenlijk wil je ook wel zulke stoere verhalen vertellen ovee hier, maar dat kan ik niet... Daarom meld ik bijdeze de zinloze informatie dat ik straks naar school ga, en ik voor school bezig ben met een levensverhaal, het gaat over mijn leven tot ik 75 jaar ben. ik fantaseer er dus op los. Er staat natuurlijk in dat jij naar Gambia bent, verder kon ik er niet over uitweiken, want het verhaal is nu al te lang.. maar ik vertel dus de toekomst in dat verhaal en we blijven altijd vriendinnetjes!
veel plezier daar,
Xxxx
Hallo Jody, ik ben blij dat ze daar ongeveer hetzelfde hebben als in Balkbrug. Een Balkbrugs kwartiertje. Hier komen ze ook wel eens te laat alleen is het daar twee uur. Dat het niet chronologisch is past wel aardig bij jou.
Veel plezier xxx
Lieve Isatou Jallow,
Ik hoopte al dat ik vandaag wat van je zou horen, het duurde al veel te lang. Ik was zo benieuwd om te horen hoe het daar is.
En je hebt me niet teleurgesteld, het lijkt me echt geweldig daar!
Wat een ervaring, geniet van alle momenten. Zoiets maak je echt nooit meer mee.
Als je het zo leuk blijft vinden moet ik ook maar overwegen om naar Gambia af te reizen.
Ik hoop snel weer wat van je te lezen!
Xx
Lieve Isatou Jallow!
Wat een geweldig verhaal. Als de verhalen zo door gaan als ze nu zijn, blijf ik je volgen!!
Het klinkt echt allemaal top, als ik het zo lees.
Ben blij dat het goed met je gaat. Ook al wat vlees/vis gerechten geproeft?
Zet m op, en tot over een aantal weken!
Veel liefs xxxx, je maatje (L)
Ik wil ook even reageren. Ik weet alleen niet wat, maar goed. Bij deze.
Ik ben trots op mijn lieve vriendinnetje xxx
Nienke
Haha, ik ben blij dat ik je dag weer goed heb gemaakt. Hoe is het met je? Leuk dat je bericht, leuk om te lezen:D
Wieke
Aaah Wieksel, hoe is het daar? Ik mis mijn andere pleegouders en ik prefereer een pleegzus. Kom langs!
Nog naar Bruins geweest? Carnaval gevierd? Tot snel!
Kelly
Leuk verhaal Kelly! Vaker doen, leuk om te lezen haha. Ik mis je! Hoe is het daar? Let op, jullie mogen geen plezier maken he? Want dan moet ik dat missen en dat kan natuurlijk niet. Haha. Nee, enjoy your time! Denk aan je. En bedankt voor het leuke boekje xxx
Okee. Ik wilde jullie een voor een antwoorden, maar dit internet is verschrikkelijk. Dus bij deze:
Superleuk dat jullie reageren op mijn verhalen! Superleuk om te lezen, aangezien ik hier verder afgezonderd zit haha. Thanks!
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}